بخش دوم: رويكرد ارگانيك به‌حكومت و جامعه‌

چكيده‌

در جلسات قبل در پى اثبات ضرورت قانون، وظايف قانونگذار نيز مطرح شد. براى تعيين اين وظايف و جايگاه ارگانهاى سياسى و حكومتى، جامعه را به پيكر انسان تشبيه كرده‌اند، يعنى همانطور كه بدن انسان از اجزاء مختلف تشكيل شده است، جامعه نيز شامل نهادها و مؤسسات گوناگون مى‌باشد كه همچون اعضاى بدن هر كدام وظايف مشخصى دارند. البته در اين مورد بعضى افراط كرده و معتقدند كه اگر مجموعه‌اى براى كار خاصى تعيين شوند نبايد كار ديگرى به آنها محول شود. در تشبيه جامعه به بدن انسان، بخش قانونگذارى مشابه مغز بوده و وظيفه فرمان دادن و تشخيص روش تعيين مقررات مربوط به جامعه را بعهده دارد، و يك بخش اجرايى هم است كه مقررات تعيين شده را به اجرا در مى‌آورد. در نحوه استفاده از اين بخشها بايد دقت شود زيرا همانطورى كه نمى‌توان از اندامهاى بدن بدون برنامه و مقررات استفاده كرد، در مورد مقررات جامعه هم نبايد افراد هر طور كه مايلند عمل كنند. يعنى رعايت مقررات الزامى است و فقط كسانى كه زنده يا مرده بودن برايشان‌