حكومت براى اجراى قانون در جامعه است يا به عبارت ديگر دو ركن اصلى حكومت قانونگذارى و اجرا مى‌باشند، اين قانون بايد معيار و ضوابطى داشته باشد كه براساس آن موازين و ضوابط وضع شود. با توجه به اين مورد مى‌توان نتيجه گرفت كه هدف از تشكيل حكومت و وضع قانون چه بايد باشد؟ يك سؤال ريشه‌اى در فلسفه سياست اين است كه هدف از تشكيل حكومت چيست كه در بحثهاى گذشته به طور اجمال بدان اشاره شد و در اين بحث به تفسير به اين مطلب مى‌پردازيم. افرادى معتقدند كه تنها وظيفه حكومت برقرارى نظم و امنيت در جامعه و به عبارت جامع‌تر برقرارى امنيت داخلى و خارجى است. يعنى وظيفه اصلى حكومت اين است كه بر محورى رفتار كند كه در جامعه هرج‌ومرج و ناامنى ايجاد نشود و در مقابل عوامل بيرونى و جوامع ديگر قوه دفاعى داشته باشد تا بتواند از موجوديت و كيان كشور دفاع كند. هابس كه از فلاسفه بعد از عصر رنسانس است، مى‌گويد: «تنها وظيفه دولت حفظ امنيت است».

افراد ديگر بيان داشته‌اند كه قانون بايد چيزى را بيش از اين تأمين كند. يعنى بايد علاوه بر حفظ امنيت، عدالت را در جامعه برقرار كند و از اينجا بحث عميقى در رابطه با قانون، عدالت و آزادى به خصوص در ميان جامعه‌شناسان سياسى شروع شده است كه رابطه بين آزادى، قانون و عدالت چيست؟ اگر فرض بر اين باشد كه وظيفه دولت علاوه بر حفظ امنيت عدالت است اين سؤال مطرح مى‌شود كه عدالت خود به چه معناست؟ مفهوم جامع عدالت در بين انديشمندان اينست كه حق هر كسى به او داده شود و اين تعريف را