شرايط و صفات رهبرى‌

شرايط و صفات لازم در رهبر، دو گونه‌اند: شرايط عام رهبرى و شرايط رهبرى مكتبى.

شرايط عام رهبرى‌

اين شرايط، به جامعه خاصى و به رهبرى مخصوصى مربوط نمى‌شود، بلكه ويژگى‌هايى است كه از ماهيت رهبرى و نقشى كه بايد ايفا كند، برمى‌خيزد. چنين شرايطى براى رهبرى هرجامعه، با حاكميت هر نظام سياسى، و براساس هر مكتب و ايدئولوژى، مطرح است.

پژوهشگران در رفتارهاى اجتماعى، به صفات لازم رهبر توجه داشته، و موفقيت او را مرهون دو عامل مى‌دانند:

يكى توانايى‌ها و صفات رهبر؛ ديگرى موقعيت خاص او براى ايجاد رهبرى.[1] موقعيت و خصوصيات رهبر، تماما با يكديگر مرتبط هستند. اگر موقعيت براى ايجاد رهبرى وجود نداشته باشد، در اين صورت، شخص رهبر، يك فرد كاملا بى‌اهميتى خواهد بود. از طرف ديگر، اگر موقعيت يا مرحله خاصى، آماده و براى بازى نيز نقش‌

[1] - نرمان ل. مان، اصول روان شناسى، ج 2، ص 641 و 671.