ولايت بهترين آنهاست چرا كه كليد آنها محسوب مىشود و والى كسى است
كه به سوى آنها راهنمايى مىكند.»[4]
در اينجا نيز ولايت به معناى سرپرستى و اداره و رهبرى جامعه است.
سرّ برترى «ولايت» به معناى سرپرستى، آن است كه ولايت كليد ساير فروع
شمرده شده است.[5]
7) گونههاى ولايت
دو گونه «ولايت» در قرآن بيان شده كه يكى از آنها حق و ديگرى باطل
است؛ يكى ولايت خداوند كه ولايت حقيقى شمرده شده است چنان كه قرآنكريم مىفرمايد:
«اللّهُ وَلِىُالَّذينَ امَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنالضُّلُمات
الَى النُّورِ»[6]
در مقابل ولايت خداوند، ولايت طاغوت است كه باطل شمرده شده، چنانكه
مىفرمايد: «وَ الَّذينَ كَفَرُوا اوْلِياؤُهُمْ الطّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ
مِن النُّورِ الَى الظُّلُماتٍ»[7]