در قدرت نرم- اينكه ديگران را ترغيب كنيم كه همان چيزهايى را بخواهند كه ما مى‌خواهيم- مردم بيش از آنكه مجبور به انجام كارى شوند، به همكارى گرفته مى‌شوند.

قدرت نرم بر قابليت شكل دادن به علائق ديگران تكيه دارد. در سطح مراودات فردى، همه ما با قدرت جذب، اغوا و شيفتگى ديگران آشنا هستيم.

اصولًا ماهيت جنگ نرم، همان ويژگى غيرخشونت آميز بودن آن مى‌باشد. در اين جنگ از شيوه‌ها و روش‌هاى غيرخشونت آميز استفاده مى‌گردد. تا بر افكار و انديشه‌ها تأثير بگذارند.

بنابراين در جنگ نرم در دو حوزه، اقدامات اساسى شكل مى‌گيرد:

1- تصرف قلب‌ها و هدايت محبت‌ها و دوستى‌هاى مردم و استفاده از ابزار مختلف تاثيرگذار از جمله رسانه، هنر، موسيقى، ادبيات، هنرمندان، ورزشكاران، ستارگان و قهرمانان و ...

2- وارد كردن شبهات و حمله به باورها و اعتقادات.

پيام‌شناسى در جنگ نرم‌

جنگ نرم ماهيتى فرهنگى دارد و مهاجم با پيام‌هايى كه مى‌دهد تلاش مى‌كند تا جامعه مورد نظر خود را در راستاى اهدافش تغيير جهت دهد.

پيام‌هاى دشمن در جنگ نرم بر سه نوع است:

پيام‌هاى سفيد

پيام‌هاى سفيد، پيام‌هاى راست ولى كم ارزش بوده كه عمدتاً از سوى دشمن با هدف برقرارى ارتباط و اعتمادزايى در جامعه هدف ارسال مى‌گردد.