ديدگاه سكولارها در جدايى دين از سياست‌

ثبات دين و تغييرپذيرى سياست‌

از منظر مدعيان تفكيك دين و سياست، دين داراى اصولى ثابت و پايدار است؛ اما سياست، امرى سيال و زودگذر است؛ و دين ثابت، قادر به پاسخ‌گويى به نيازهاى متغير انسانى نيست. در پاسخ به اين ادعا بايد گفت كه دين منطبق با نيازهاى فطرى انسان است و اصول ثابت و پايدار آن متناسب با نيازهايى ثابت انسان است. و هر چند اين نيازها در گذر زمان، جلوه‌ها و شكل‌هاى گوناگون مى‌يابد؛ اما همواره از خاستگاه و منشأى ثابت برخوردار است.

حضرت امام خمينى (رحمه‌الله) در اين‌باره مى‌فرمايند: سياست و راه بردن جامعه به موازين عقل و عدل و انصاف و صدها از اين قبيل، چيزهايى نيست كه با مرور زمان در طول تاريخ بشر و زندگىِ اجتماعى كهنه شود. اين دعوى به مثابه آن است كه گفته شود: قواعد عقلى و رياضى در قرن حاضر بايد عوض شود و به جاى آن، قواعد ديگر نشانده شود.[1]

علاوه بر آن، دين غير از اصول و قوانين ثابت و غيرقابل نقض، مشتمل بر احكامى متغير است و فقيه و اسلام‌شناس، در هر عصر، با تكيه بر منابع اسلامى و اصول و قواعد دين، مسائل مستحدثه و متغير جامعه اسلامى را پاسخ مى‌گويد. رمز جاودانگى و بقاى اسلام در همين نكته نهفته است كه اسلام به مدد اصول و قواعد ثابت و با در نظر گرفتن عنصر زمان و مكان،

[1]. ر. ك: امام خمينى، وصيت‌نامه سياسى- الهى حضرت امام خمينى، بند ب.