تملك مى‌كرد. و محمدرضا نيز از همان روزى كه به حكومت رسيد به فكر ثروت‌اندوزى و خوشگذرانى افتاد. پس از آن كه قيمت نفت به شكل سرسام‌آورى بالا رفت، شاه به بهانه‌هاى مختلف هر روز بر ثروت، املاك و كاخ‌هاى خود و اطرافيانش در داخل و خارج مى‌افزود. او در سال 1337 براى عادى جلوه دادن فعاليت‌هاى اقتصادى به پيشنهاد علم، سازمانى اقتصادى را تحت عنوان «بنياد پهلوى» تأسيس كرد. اين بنياد با استفاده از موقعيت و اقدامات غيرقانونى خود نظير كازينوهاى قماربازى و كاباره‌ها، رانت‌خوارى و استفاده‌هاى انحصارى از امكانات، معاملات، صنايع و وامها، مواد مخدر، قاچاق عتيقه و ... منابع مالى سرشارى را عايد خانواده پهلوى نمود.[1] مطبوعات آمريكايى اموال و دارايى شاه را تا 35 ميليارد دلار برآورد كرده‌اند. اشرف پهلوى نيز توانست از راه‌هاى غيرقانونى و سوء استفاده از موقعيتش يكى از «ثروتمندترين افراد خاندان پهلوى و از سرمايه‌داران بزرگ جهان» شود و اكنون نيز در نيويورك، پاريس، رم، مونت‌كارلو و چند نقطه مصفاى ديگر جهان هم اقامت‌گاه‌هاى مجلل و باشكوه دارد.»[2]

نمايش تصوير

[1]. براى آگاهى بيشتر از اموال بنياد پهلوى مراجعه كنيد به گراهام، رابرت؛ ايران سراب قدرت، ترجمه فيروزه فيروزنيا، كتاب تهران 1358، صص 208- 204.

[2]. ر. ك: روح‌الله حسينيان، فساد دربار، سايت مركز اسناد انقلاب اسلامى.