عناصر كارآمدى نظام سياسى‌

در حوزه‌هاى مختلف علمى، اعم از سياست، مديريت و اقتصاد، وقتى صحبت از كارآمدى يك مجموعه كارخانه، سازمان و يا يك حكومت، مى‌شود بدين معناست كه مجموعه‌هاى فوق تا چه حد توانسته اند، با كمترين هزينه و بالاترين سرعت، تحقق اهداف خود را با توجه به مجموعه موانع و كاستى‌ها تأمين كند. بر اين اساس سه عنصر مهم و كليدى كه در كارآمدى يك نظام نقش دارند عبارتند از: اهداف، امكانات و موانع.

كارآمدى‌

/ اهداف+ امكانات+ موانع‌

يكم. نقش اهداف در تعيين كارآمدى يك نظام:

هر سيستمى براى خود اهدافى را ترسيم و در پى دستيابى به آنان كليه كاركردها و امكانات خود را سازماندهى مى‌كند از اين رو تبيين و تعريف دقيق اهداف، ابتدائى‌ترين و در عين حال مهمترين عنصرى است كه يك نظام بايد بدان اهتمام داشته باشد. بديهى است اهداف نظام‌هاى سياسى، تابعى از نظام ارزشى و هنجارى آنهاست. به عنوان نمونه در نظام‌هاى سياسى سكولار كه بر جهان‌بينى مادى بنا شده است، ارزش‌هاى مادى (Materrial Values) و دنيايى، اصل و ملاك ترسيم سياست‌هاى داخلى و خارجى آنان بوده و بر ارزش‌هاى معنوى و مينويي‌Numinous Values) ) رجحان دارند؛ همانند ليبراليسم مبتنى بر اصالت انسان و اصالت سود، كه ارزش سود، رفاه و امنيت مادى انسان را بر هر ارزش‌