فصل هشتم: دلايل ولايت فقيه‌

مقدمه‌

هر تشكيلات حكومتى اهدافى را از قبيل تأمين نيازمندى‌هاى شهروندان، برقرارى امنيت داخلى و برقرارى روابط با كشورهاى ديگر را كه تضمين كننده منافع ملى است، تعقيب مى‌كند. از اين رو هر حكومتى ناگزير بايد دست كم دو ويژگى را دارا باشد: نخست راه رسيدن به اين اهداف را بداند و در اين راستا جامعه را چنان اداره كند كه اهداف تحقق يابند؛ ديگر آن كه مورد اعتماد مردم باشد؛ يعنى شهروندان مطمئن باشند كه در سايه آن حكومت، آبرو، جان و مالشان حفظ مى‌شود. حال اگر حكومتى داعيه دين داشته و ماهيت دينى داشته باشد، علاوه بر اهداف مزبور، هدف ديگرى را نيز بايد مدنظر داشته باشد، و آن آماده كردن زمينه براى رشد و ترقى معنوى شهروندان است. اين هدف اولويت نخست در نظام اسلامى به شمار مى‌رود.

حال با توجه به تمايز حكومت دينى از حكومت‌هاى ديگر، چه كسى بايد رهبرى اين حكومت را كه برآورنده اهداف فوق است برعهده بگيرد؟ به ديگر سخن حاكم اسلامى و ساير كارگزاران حكومتى بايد از چه ويژگى‌هايى برخوردار باشند؟ و چه دلايلى ولايت و حاكميت را براى فقيه ايجاب مى‌كند؟