نماز عبادى سياسى‌

برگزارى نماز جمعه به گونه‌اى فراگير در ايران يكى از دستاوردهاى عظيم انقلاب اسلامى است. حضرت امام قدس سره در كتاب‌هاى‌ كشف‌الاسرار- كه در اوّلين سال‌هاى سلطنت محمّدرضا انتشار يافت- و در تحريرالوسيله‌- كه در دوران تبعيد به تركيه تأليف شد-، درباره نمازجمعه سخن گفته‌اند. در سال 1357 ه. ش. امام قدس سره در ديدار با گروهى از علاقه‌مندان فرمودند:

در خطبه نماز جمعه مقدّرات مملكت بايد بيان شود، مسائل اجتماعى در مملكت بايد جريان پيدا كند، گرفتارى‌هاىِ مسلمان‌ها، اختلافات مسلمان‌ها در آن خطبه‌ها بايد طرح شود و رفع بشود، جنايات امثال محمّدرضاخان بايد در اين خطبه‌هاى جمعه گفته بشود و انتقاد بشود، راه‌هايى كه ممكن است با آن راه‌ها آن جانى‌ها را از بين برد در نماز جمعه بايد گفته بشود. نماز جمعه عبادت است، ليكن عبادتى كه مُدغم در سياست است، سياست در عبادت مدغم است ...[1] ديانت اسلام، يك ديانت عبادى تنها نيست ... و همين‌طور يك مذهب و ديانت سياسى تنها نيست، عبادى است و سياسى، سياستش در عبادات مدغم است و عبادتش در سياسات مدغم است يعنى همان جنبه عبادى يك جنبه سياسى دارد. همين اجتماع در اعياد براى نماز، اين عبادت است لكن آن، اجتماع خودش جنبه سياست دارد.[2]

اولين امام جمعه كه از طرف امام قدس سره تعيين شد، مرحوم آيت‌اللّه طالقانى بود و اوّلين خطبه‌اى كه ايشان ايراد كردند، در روز 5 مرداد 1358 بود. متن خطبه مرحوم آيت‌اللّه طالقانى اهمّيّت فوق‌العادّه نماز جمعه را در جمهورى اسلامى ايران كاملًا نشان مى‌دهد.[3]

دخالت امامان معصوم عليهم السلام در سياست‌

[1]. همان، ج 3، ص 121- 120.

[2]. همان.

[3]. اوّلين نمازجمعه از طرف پيامبر صلى الله عليه و آله در روز اوّل ماه ربيع‌الاول در پايان هجرت از مكّه به مدينه در مكانى به نام وادى« رامونا» برگزار گرديد كه بعدها مسجدى به نام« جمعه» در آنجا ساخته شد. اين كه اوّلين نماز جمعه از طرف پيامبر اكرم در آستانه تأسيس اوّلين دولت اسلامى برگزار شد، بسيار اهمّيّت دارد و پيوند نزديك بين نماز جمعه و امور سياسى و حاكميّت اسلام را به خوبى نشان مى‌دهد. برگزارى نمازجمعه، تجلّى بارز حاكميّت اسلام است.