6- در عمره مفرده طواف نساء واجب و در عمره تمتع حدّاكثر مستحب است.

7- در حج قرآن و افراد طواف و سعى حج را مى‌توان اختياراً و بدون عذر هم بر دو وقوف مقدم داشت، به خلاف حج تمتع مگر در بعضى حالات ضرورت.

8- در قرآن و افراد مى‌توان بدون عذر دو طواف و سعى را تا آخر ذيحجه تأخير انداخت و در تمتع تنها در مورد عذر جائز است و بس.

9- احرام حج تمتع تنها با گفتن تلبيه‌ها منعقد مى‌شود همچون افراد، ولى در قرآن مخير است بين تلبيه و بين اشعار: نشانه‌نهادن بر قربانى يا تقليد: چيزى بر او آويختن.

10- در حج قرآن و افراد مى‌تواند پس از احرام و پيش از رفتن به عرفات طواف مستحبى انجام دهد، ولى در حج تمتع يا حلق يا تقصير منى حق طواف مستحبى را ندارد.

11- قربانى بر متمتع به أصل شرع واجب است و در قرآن به سبب اشعار يا تقليد، و در افراد صالًا واجب نيست.

12- در تمتع بدون عذر آن هم در بعضى موارد نمى‌تواند به يكى از آن دو عدول كند ولى در افراد اگر بيش از چهار فرسنگ از مسجدالحرام دور است مى‌تواند به تمتع عدول كند، بلكه واجب است، و اگر هم در محدوده چهار فرسنگى است ظاهراً بدون عذر هم بتواند عدول كند.

13- حج تمتع را تنها يك نفر مى‌تواند به نيابت از يك يا چند نفر انجام دهد زيرا يك عمل محسوب است، ولى در حج قرآن و افراد مى‌توان براى هر يك از حج و عمره‌اش نائبى جداگانه گرفت.