مسأله 6- ظاهراً قبل از ظهر دوازدهم حق ندارد بدون عذر منى را ترك كند، اما قبل از ظهر سيزدهم و همچنين روزهاى دهم و يازدهم جز براى اعمالش واجب نيست در منى باشد.

بقيه اعمال حج:

اينجا دو ركن و يك واجب ديگر برعهده حاجى است كه پس از انجام واجبات عيد انجام مى‌دهد، 1- طواف حج و نمازش 2- سعى بين صفا و مروه كه هر دو ركن است و 3- طواف نساء و نمازش كه واجب است ولى ركن نيست. پس از طواف حج وسعيش عطر حلال مى‌شود، و پس از طواف نساء زن و مرد هم بر يكديگر حلال مى‌گردند و اينجا مسائلى چند است:

مسأله 1- خيلى شايسته است طواف زيارت وسعيش در صورت امكان همان روز عيد انجام شود، والّا يازدهم و سپس دوازدهم، والّا تا آخر ذيحجه الحرام، و در اينكه در تمامى روزهايد هم تا آخر ذيحجه صحيح و كافى است شكى نيست گرچه بدون عذر تأخير اندازد، گرچه بعضى از علما تأخيربدون عذر را حرام مى‌دانند ولى دليل روشنى در دست نيست بلكه از بعضى اخبار معتبره چنان مى‌نمايد كه جائز ولى مكروه است كه بدون عذر تأخير اندازد[1] ولى چنان‌چه عمداً و بدون عذر از ذيحجه تأخير انداخت ظاهراً حجش باطل است زيرا بر حسب نص آيه «الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُوماتٌ‌» حج‌ماه‌هاى معلومه‌اى است و بى‌شك پس از ذيحجه از اين ماه‌ها نيست و طواف و سعيش از اركان است و ترك ركن موجب بطلان مى‌باشد.

[1] - مانند صحيحه هشام: لابأس ان اخرت زياره‌البيت الى ان يذهب ايام التشريق إلا انك لاتقرب النساء ولا الطيب و همچنين است صحيحه حلبى.