مسأله 22- تقسيم قربانى برحسب دو آيه مربوطه دوگانه است، نه سه‌گانه: كه خودت و دوستت و فقيران بلكه خودت و فقيران چه دوست باشند يا نه: «فَكُلُوا مِنْها وَ أَطْعِمُوا الْبائِسَ الْفَقِيرَ 1- وَ أَطْعِمُوا الْقانِعَ‌ 2- وَ الْمُعْتَرَّ 3- ...» خودتان از آن بخوريد و بد حال شكسته را قانع و رهگذر را بخورانيد اين سه نمونه‌هائى از بينوايانند كه بدحال‌ترينشان «الْبائِسَ الْفَقِيرَ» است و سپس قانع: بينوائى كه به آنچه دهى قناعت كند و معتر: بينواى رهگذر، كه سر جمع بقيه قربانى در انحصار مستمندان است چه سؤال كنند و يا نه، چه حاضر باشند يا نه، چه قانع شوند يا نه، و البته فقيرترينشان و آبرومندينشان و حاضرينشان برگردان مقدمند ...

در هر صورت طبق نص اين دو و آيه تقسيم دوگانه است نه سه‌گانه: تنها خودت و فقيران، نه و ديگران كه نيازى ندارند، و تقسيم سه‌گانه هم برخلاف اين دو آيه است و هم كارى است لغو كه يك سوّمش را خودت و يك سوّمش فقير و يك سوّمش دوستانت، اينجا اگر اين دوستان بى‌نيازند هرگز حاجتى به ثلث قربانى شما در اين محشر اسراف گوشت ندارند، زيرا خودشان هم مانند شما برحسب اين تقسيم معروف يك سوّم از قربانى خود را دارند، و نيز يك سوّمش را هم متقابلًا طبعاً به شما مى‌دهند، در نتيجه دو سوّم هر قربانى براى بانوايان غيرمحتاج خواهد بود كه چاره‌اى هم جز دور ريختن ندارند و يك سوّمش هم اسماً براى بينوايان محتاج است كه متأسفانه با چند ريال مصالحه و كلاه به اصطلاح شرعى حقشان پايمال مى‌شود ... و اگر هم دوستان فقيرند دسته سوّم نيستند!

نه! هرگز تقسيم اين‌گونه سه‌گانه نيست، بلكه دوگانه است كه اصلش «الْبائِسَ الْفَقِير الْقانِعَ وَ الْمُعْتَرَّ» و تو صاحب قربانى در حاشيه‌اى، سهم فقير حق مسلم و