نام کتاب : درسهايى از فقه سياسى اسلام: اسرار، مناسك، ادله حج نویسنده : صادقى تهرانى، محمد جلد : 1 صفحه : 386
مسأله 2- گفته مىشود مكان قربانى در درجه
اوّل منى و سپس همه حرم خصوصاً مكه مكرمه است، چنانكه معاويه بن عمار در خبرى
صحيح آورده كه به حضرت صادق (ع) گفتم: اهل مكه اعتراض انكارآميز كردند بر شما كه
قربانى خود را در مكه در خانه خود كشتيد؟ فرمود: همه مكه قربانگاه هست.[1]
ولى ظاهراً هدى در اينجا هدى حج نبوده بلكه هدى عمره مفرده است،
چنانكه در نقل ديگر اسحاق بن عمار آمده كه آن حضرت به عمره مفرده داخل مكه شده
بودند، سؤال شد چرا در فضاى كعبه قربانى نفرموديد، فرمود اينگونه رسول الله (ص)
تجويز شده است.[2]
ولى در خبر صحيح ديگر است از آن حضرت درباره شخصى كه يادش رفت در منى
قربانى كند تا طواف زيارت را هم انجام داد و سپس در مكه خريد و قربانى كرد، فرمود:
«اشكالى ندارد كافى است»[3] ليكن اين
حديث تنها در مورد فراموشى، قربانى در مكه را تجويز مىكند، و اين خود قاعده
عمومياست كه اگر در وقتش نشد در منى قربانى كند چه عذر فراموشى باشد يا هر عذرى
ديگر، كافى است در مكه قربانى شود.
و در خبر صحيح منصور نيز از آن حضرت است كه: شخصى قربانيش گم شد،
ديگرى آن را پيدا كرد و كشت، فرمود: «اگر در منى كشته كافى است و بيرون منى كشته
كافى نيست».[4]
[1] - وسائلالشيعه، 10، ص 92، ح 2، وافى، ج 2، ص 169،
باب 146