مى‌كنى، برمحورى دگر مى‌گردى، جهتت را دگر مى‌كنى كه فقط حق مى‌گردم و ديگر هيچ.

و چرا هفت دور؟

كه سعى هم هفت دور است، گلوله باران شيطان هم هفت دور است، كه آسمان‌ها و زمين‌ها نيز هفت است، شگفتا كه درهاى جهنم هم هفت تاست، هفت‌هائى مبارك و در آخر هفتى بس نحس و نامبارك!

همه اين هفت‌ها به هم مربوط و درس است، رابطه‌اى ميان انسان و خلقت، انسان و زمين و آسمان، انسان و هفت بند شيطان، انسان و هفت باب رحمت بيت‌الله و بيت‌الناس، برقرار مى‌كند.

شايد هفت بار زدن شيطان جنبه نفى، و هفت بار طواف و سعى جنبه اثبات است، كه با بستن هر درى از درهاى شيطانى درى رحمانى باز شود.

آنچه ما را از رحمان غافل مى‌كند سه خوى: مكر/ شيطنت/ درندگى پلنگ خورندگى/ گاو است، و اين سه برحسب سه گانه يا دوگانه يا يگانه بودنشان در مردمان طبعاً هفت مى‌شوند:

كه بعضى در زندگيشان فقط 1- مكار و شيطانند، كه زور درندگى و شكم خورندگى ندارند، و برخى 2- گاوند كه از مكر و درندگى عاجزند، و بعضى 3- پلنگ كه تنها مى‌درند، نه مكارند، و نه پرخور، و گروهى 4- هم شيطانند و هم گاو پلنگ كه واويلاه! شيطان بزرگ، و جمعى دو از اين سه خصلت شيطان را دارند، 5- شيطان گاو 6- شيطان پلنگ 7- گاوپلنگ، و اينها شيطان‌هاى متوسطند، و سه گروه اوّل شيطان‌هاى كوچك و در اين ميان شاه شيطان!

ماه در هر گلوله بارانى درى از درهاى شيطنت هفت‌گانه را مى‌بنديم، و با هر دورى كه سعى و طواف مى‌كنيم، سعيمان براى باز كردن درى از درهاى بهشت‌