مورد خوردن چيزى كه بر محرم حرام است، و يا اصولًا خوردنش هميشه محرم است، برحسب روايت زراره از حضرت باقر (ع) كفاره يك گوسفند است كه «گرفتن موى زير بغل گرفتن ناخن تراشيدن سر پوشيدن لباس: در رديف «أكل طعاماً لاينبغى له أكله»: خوردن چيى كه خوردنش براى او شايسته نيست قرار گرفته، و به احتمال قوى مقصود خوردن چيز معطر يا عطر است، و در ساير خوردنى‌ها كه هميشه حرام است، اين روايت مبهم است، بنابراين محرمات كفاره دار، در انحصار همين چهارده مورد گذشته است.

تكرار كفاره:

در بعضى موارد اگر حرامى از محرمات احرام تكرار شود، كفاره نيز به همان اندازه تكرار مى‌شود، و در برخى موارد همان يك كفاره كافى است، و چون تكرار و عدم تكرار كفاره همچون اصل كفاره پيرو و دليل است لازم است اينجا بازگشتى به ادله كنيم:

مثلًا در همبسترى و استمناء عمدى كه هم قضا دارد و هم كفاره يك شتر، تنها در شتر قابل تكرار است، ولى قضاى حج در سال آينده قابل تكرار نيست، و اگر هم همچون عمره قابل تكرار باشد، دليل بر اين تكرار نداريم، اما اگر در خود حج يا عمره كفاره‌اى چنان عملى را انجام دهد نيز همان كفاره و قضا خواهد بود، زيرا ادله فساد حج يا عمره و وجوب قضا و كفاره تمامى اقسام اصلى و بدلى حج و عمره را شامل است.

اما در مواردى كه حج يا عمره باطل نمى‌شود، و طبعاً قضا ندارد، بر حسب مقدار تكرار عمل كفاره نيز تكرار مى‌شود، چنانكه در مواردى هم باطل مى‌شود، همين تكرار نيز هست، و ظاهراً فرقى ميان اين نيست كه كفاره عمل گذشته را