21- سايه گرفتن مردان در حال سفر، راه‌پيمائى:

تو محرم اكنون زير سايه خدائى، سايه دگرى و سايه‌اى ديگر بر خود مگير، سايبان نگهبان: از آفتاب باد باران گرما و سرما و غبار در اين سير الى الله در سرّ احرام حرام، و برحسب نصوص به جز باد و غبارش در فقه احرام حرام است.

در احاديث ما در درجه اول سايه گرفتن از آفتاب و سپس پناه گرفتن از باران و سرما و گرما ممنوع شده است، ابن‌يزيع در خبر صحيح از حضرت رضا (ع) آورد كه مردى از ايشان پرسيد از سايبان براى محرم از گزند باران‌[1] يا آفتاب، و من مى‌شنيدم، فرمود بايستى گوسفندى بكشد، و در خبر زراره از حضرت صادق (ع) است كه پرسيدم محرم سايبان بگيرد؟ فرمود: اما از گرما و سرما نه و نيز از حضرت كاظم (ع) است كه على بن شهاب سرش تا راحت است و سرما شديد، فرمود: اگر اينطور است كه گمان كرده سرش را بپوشد، اما تو كه ناراحتى ندارى براى آنكه محرم شده‌اى خود را مپوش: بر سرت چيزى مگير.

همه اين چهار فقط در حال سير به هنگام سفر ممنوعند مگر در حال ضرورت همچون: مرض پيرى نداشتن وسيله‌اى روباز براى سفر، كه در اين موارد فقط حرام نيست ولى كفاره دارد، اما براى زنان و اطفال و شايد پيرمردان نيز در هر حال حلال است و كفاره هم ندارد و اينجا مسائلى چند است:

مسأله 1- راه رفتن در حال سفر در زير سايبان‌هاى ثابت همچون درختان و پل‌ها و طاق‌ها و مانندشان جائز است، چه پياده باشى يا سوار وسيله‌اى بى‌سقف،

[1] - در مورد باران روايات ديگرى نيز هست از جمله صاحب الزمان( ع) مى‌پرسند: محرم از باران پوشش كند كه لباس و اثاثش تر نشود؟ فرمود: اگر در راه است كفاره دهد.( جامع‌الاحاديث: 1: 108).