مقدمه‌

انقلاب اسلامى ايران همواره كانون توجه سياست‌مداران، صاحب‌نظران علوم اجتماعى، مردم و گروه‌هاى مختلف در جهان بوده است. اين انقلاب داراى ويژگى‌هاى منحصربه‌فردى است كه آن را از انقلاب‌هاى اجتماعى بزرگ جهان متمايز مى‌كند؛ انقلابى كه با توجه به پيشينه انقلاب‌هاى اجتماعى گذشته، كمتر كسى وقوع آن را پيش‌بينى مى‌كرد. دامنه تأثير انقلاب‌ها هيچ‌گاه به سطح داخلى محدود نمى‌شود، بلكه بر نظام بين‌الملل نيز اثرگذار است؛ چنان‌كه تأثير انقلاب اسلامى ايران امروز پس از گذشت سه دهه از وقوع آن در خيزش مردم منطقه خاورميانه ديده مى‌شود.

تبيين‌ها و توصيف‌هاى متعدد از انقلاب، اهميت مطالعه آن را دوچندان مى‌كند. ازهمين‌روست كه با گذشت سه دهه از انقلاب اسلامى ايران هنوز بخشى از مطالعات و پژوهش‌هاى داخلى و خارجى به اين موضوع اختصاص دارد.

گذشته از تلاش نظريه‌پردازان خارجى، تبيين انقلاب اسلامى و شناخت علل شكل‌گيرى آن براى ما ايرانيان اهميت ويژه‌اى دارد؛ زيرا آخرين انقلاب بزرگ اجتماعى با بازتاب گسترده جهانى در جامعه‌اى روى داد كه در آن زندگى مى‌كنيم و به همين‌رو نيازمند آشنايى بيشتر با مسائل آنيم.

كتاب حاضر كه به‌عنوان متن درسى انقلاب اسلامى تدوين شده، ويراست دوم از كتاب‌ درآمدى تحليلى بر انقلاب اسلامى‌ است كه تلاش دارد تا با روش جديدترى نسبت به متون پيشين به تحليل انقلاب اسلامى و تحولات سه دهه بعد از انقلاب بپردازد. ازاين‌رو در بخشى‌