نمايش تصوير

اين جدول نشان مى‌دهد كه از 659 شعار مطرح‌شده درباره اهداف و ارزش‌هاى انقلاب اسلامى، 261 شعار (حدود 40%) درباره اهداف و ارزش‌هاى سياسى بوده و 359 شعار (حدود 54%) نيز درباره ارزش‌هاى فرهنگى. اين حجم از شعارهاى انقلابى درباره فرهنگ، بى‌گمان نشان‌دهنده نارضايتى بيشتر مردم از وضعيت فرهنگى جامعه و رژيم بوده است. اين درحالى است كه اهداف و ارزش‌هاى اقتصادى نيز شامل 39 شعار (حدود 6%) بوده كه نشان‌دهنده آن است كه مسائل اقتصادى اولويت اساسى در حركت انقلابى مردم نداشته است.

از آنجاكه بيشترين شعارهاى انقلاب اسلامى مربوط به اهداف و آرمان‌هاى انقلاب در بُعد فرهنگى بوده، اين نيز گوياى آن است كه نارضايتى مردم از وضعيت فرهنگى جامعه شديدتر از ساير ابعاد بوده و شايد مهم‌ترين علت انقلاب اسلامى بوده باشد. اما اين نارضايتى به نارضايتى سياسى بدل شده و در قالب شعارهاى سياسى نمود يافته است.[1] نتيجه اينكه، بى‌شك وضعيت نامطلوب فرهنگى و نيز ماهيت سياسى نامطلوبِ منتج از آن، اساسى‌ترين ريشه وقوع انقلاب اسلامى بوده است. به‌همين‌رو از اين منظر مى‌توان انقلاب اسلامى را در راستاى هويت‌خواهى و استقلال‌طلبى مردم ايران تحليل نمود.

ج) نقد و ارزيابى نظريه‌هاى انقلاب براساس هويت انقلاب اسلامى‌

تا زمان وقوع انقلاب اسلامى، انقلاب‌هاى متعددى در جهان روى داده بود. انقلاب‌هاى‌

[1]. بنگريد به: همان.