دينى نه بر دوش آن حضرت بلكه بر موضوع شريعت مى‌چرخد.

و ما محمد الا رسول قد خلت من قبله الرسل افان مات او قبل انقلبتم على اعقابكم‌[1].

استاد در تفسير آيه با اشاره به استدلال علامه طباطبايى‌[2] مى‌گويد:

حضرت استاد علامه طباطبايى (روحى فداه) در مقاله «ولايت و زعامت» از اين آيه چنين استنباط فرموده‌اند كه كشته شدن پيغمبر اكرم در جنگ نبايد هيچ‌گونه وقفه‌اى در كار شما ايجاد كند. شما فورا بايد تحت لواى آن كس كه پس از پيغمبر زعيم شما است، به كار خود ادامه دهيد. به عبارت ديگر فرضا پيغمبر كشته شود يا بميرد، نظام اجتماعى و جنگى مسلمين نبايد از هم بپاشد[3].

2- الوهى و مقدس بودن مقام ولايت‌

مقام امامت و رهبرى جامعه مسلمين مقام بسيار والا و مقدسى است كه شخص متولى آن مى‌بايست علاوه‌بر دارا بودن شرايط عمومى حاكم، از شرايط تخصصى دينى هم برخوردار باشد تا بتواند به نحو احسن از آخرين دين آسمانى و با نبود امام معصوم، صيانت و حراست كند و اين مستلزم خبرگى و تخصص‌

[1] - سوره آل عمران، آيه 144.

[2]« چنان كه معلوم است جماعت در اين هزيمت به پرستش بت‌ها برنگشتند و مثلا نماز و روزه را رد نكردند، تنها چيزى كه گفتند اين بود كه پس از كشته شدن رسول‌اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلّم ديگر براى چه جنگ نماييم، يعنى يكى از فرايض دين را كه نيازمند به‌سازمان اداره كننده است و در زمان حيات رسول اكرم بوده، مى‌خواستند پس از وى‌ترك نمايند. خداى تعالى در خصوص همين نكته توبيخ و ملامت‌شان مى‌نمايد ... چنان‌كه روشن است آيه شريفه به دلالت التزام به مسلمين ولايت مى‌دهد كه شئون‌اجتماعى اسلام را چنان‌كه در زمان رسول اكرم زنده بوده به همان نحو زنده‌نگاهدارنده». ر. ك: بحثى درباره مرجعيت و روحانيت، ص 82.

[3] - سيرى در نهج البلاغه، ص 76.