اديان ديگر به آيه فوق استناد كنند كه هرگونه اجبار و اكراه را در دين نفى نموده است. مرحوم مطهرى با اشاره به آيه مذكور مى‌نويسد:

اين آيه به اين معنا نيست كه دين خدا، در هر زمان متعدد است و ما حق داريم هر كدام را كه بخواهيم انتخاب كنيم، چنين نيست. در هر زمانى يك دين حق وجود دارد و ... در اين زمان اگر كسى بخواهد به سوى خدا راهى بجويد بايد از دستورات دين او راهنمايى بجويد[1].

2. اسلام به معناى مطلق تسليم‌

بعضى طرفداران تعدد اديان براى به كرسى نشاندن مدعاى خود، «اسلام» را در آيات قرآن كريم به «مطلق تسليم» در برابر خداوند معنا و تفسير كردند، يعنى آن‌چه خداوند حكيم از انسان خواسته است انقياد و تسليم در برابر او و التزام به يكى از اديان آسمانى است.

شهيد مطهرى در پاسخ به اين اشكال، با پذيرفتن معناى «مطلق تسليم» براى «اسلام» معتقد است مصداق پيدا كردن و تحقق حقيقت تسليم در گرو تسليم انسان است به هر آن‌چه كه خداوند از او خواسته است.

اگر گفته شود كه مراد از اسلام، خصوص دين ما نيست بلكه منظور تسليم خدا شدن است، پاسخ اين است كه البته اسلام همان تسليم است و دين اسلام همان دين تسليم است ولى حقيقت تسليم در هر زمانى شكلى داشته و در اين زمان شكل آن همان دين گران‌مايه‌اى است كه به دست حضرت خاتم الانبياء ظهور يافته و قهرا كلمه اسلام بر آن منطبق مى‌گردد و بس‌[2].

به ديگر سخن گوهر و ماهيت اديان همان تسليم محض در برابر خداوند است كه با تسليم در برابر انبياء و گوش جان سپردن به پيام‌هاى آنان عينيت مى‌يابد.

3. عذاب اكثريت مردم‌

يكى از دستاويزهاى مهم طرفداران پلوراليزم ادعاى لزوم عذاب اكثريت‌

[1] - عدل الهى، ص 270.

[2] - عدل الهى، ص 271.