درآمدجداانگارى دين و سياست‌

پيامبران سكولار

تئورى تفكيك دين از سياست و حكومت، امروزه در آيين مسيحيت و غرب يك آموزه مسلّم و پذيرفته شده تلقى مى‌شود و خود روحانيون مسيحيت و كليسا نيز بر آن صحّه گذاشته‌اند كه داستان بازگويى علل و ريشه‌هاى آن مجال ديگرى مى‌طلبد[1]. نكته بحث‌انگيز بازخوانى آن توسط استعمار در اسلام است كه متأسفانه تئورى فوق از سوى بعضى روشنفكران مسلمان پذيرفته شده و به تبليغ و بعضا به دينى انگاشتن آن همت گماشتند.

استاد دراين‌باره مى‌نويسد:

ما با اين نغمه كه اسلام خوب است، اما به شرط اين‌كه محدود به مساجد و معابد باشد و به اجتماع كارى نداشته باشد، در حدود نيم قرن است كه آشنائيم، اين نغمه از ماوراى كشورهاى اسلامى بلند شده و در همه كشورهاى اسلامى تبليغ شده است.[2] استاد در جاى ديگر مسيحيان عرب (لبنان) را از پيامبران ديگر سكولار در

[1] - ر. ك: نگارنده، سكولاريزم در مسيحيت و اسلام، بخش اول.

[2] - نظام حقوق زن در اسلام، ص 88. استاد در كتاب« پيرامون جمهورى اسلامى»، ص 75، تعبير به سياست‌بازان عالم مى‌كنند.