صاف و پوست‌كنده ابراز كنند و بدون دليل به آن رنگ شرعى و اسلامى نزنند و ثانيا در مقام توطئه و سرنگونى نظام اسلامى برنيايند.

مميزى كتاب‌

آيا در نظام اسلامى بايد هر كتابى چاپ و منتشر شود؟! يا اين‌كه اجتماع به مميزى و نظارت دارد؟ اين سئوالى است كه امروزه هم مطرح است و بعضى خواهان حذف مميزى از كتاب هستند.

نظر استاد از مطالب گذشته روشن است و در پاسخ سئوالى در اين خصوص ملاك پيشين خود در باب آزادى عقيده و بيان را باز در انتشار كتاب تكرار مى‌كند.

بر اين اساس كتاب‌هاى كه از روى صداقت و بدون دروغ و اغفال تأليف شده باشد، اجازه نشر مى‌يابند. هر چند كه كتابى مخالف دين و خدا باشد.

من كتاب‌ها را از ابتدا دو دسته كردم: يكى كتاب‌هايى كه و لو ضد دين، ضد اسلام و ضد خدا هستند، ولى بر يك منطق و يك طرز تفكر خاص استوارند. يعنى واقعا كسى به يك طرح و به يك فكر خاص رسيده و با نوشتن كتاب، آن طرز فكر خود را عرضه دارد ... راه مبارزه با اين گروه ارشاد است و هدايت و عرضه كردن منطق‌[1].

اما كتاب‌هاى كه مملو از فريب و دروغ و شايعه است، هر چند كه مخالف خدا و دين نباشد، نبايد چنين كتاب‌هايى اجازه نشر يابند. استاد علت منطقى آن را با تعبير شيوا و نغز، چنين تبيين مى‌كند.

آيا اگر ما جلوى دروغ و اغفال را بگيريم، مرتكب سانسور شده‌ايم؟!

حرف ما اين است كه دروغ را و خيانت را بايد سانسور كرد و نبايد اجازه داد به نام آزادى فكر و عقيده، آزادى دروغ در ميان مردم رايج بشود[2].

[1] - پيرامون انقلاب اسلامى، ص 61.

[2] - پيرامون انقلاب اسلامى، ص 61.