درس بيست و ششم: قلمرو تبعيت از رهبرى‌

موضوع اصلى اين درس آن است كه اطاعت و تبعيت مردم از رهبرى در نظام مبتنى بر ولايت فقيه در چه امورى است؟ محدوده تبعيت مردم از ولىّ فقيه چيست و آيا مى‌توانند در زمينه‌هايى با او مخالفت كنند و يا ديدگاه و جهت‌گيرى او را نپذيرند. بيش از پاسخ به اين پرسش، لازم است به دو مطلب مقدّماتى توجه شود. نخست بايد جايگاه رهبرى در نظام سياسى مبتنى بر ولايت فقيه روشن شود و پس از آن گونه‌هاى مختلف مخالفت و عدم تبعيت بررسى شود.

جايگاه رهبرى در نظام ولايى‌

خداوند در قرآن كريم، خود را به عنوان ولىّ منحصر و حاكم بلامنازع و يگانه معرفى مى‌كند. او بر انسان ولايت حقيقى دارد و حقّ قانون‌گذارى و امر و نهى از آن او است:

فاللّه هو الوليّ.[1] إن الحكم إلّا للّه.[2] ما لكم من دون اللّه من ولىّ.[3]

[1] - شورى( 42): آيه 9.

[2] - انعام( 6): آيه 57.

[3] - بقره( 2): آيه 107.