وقت چه مى‌فرماييد؟ فرمود: «اى سليمان داخل شدن در كارهاى آنها و يارى كردن ايشان و تلاش در برآورده شدن نيازهايشان هم‌چون كفر مى‌ماند».[1] 8. روايات مستفيضه‌اى از امام رضا عليه السّلام وارد شده كه از ايشان درباره علت پذيرش ولايت عهدى سوال شده و ايشان جواب داده‌اند: «تقيه اين كار را ضرورى نمود».[2] 9. امام صادق عليه السّلام فرمود: «هر كس نامش در دفتر كارگزاران فرزندان عباس (بنى عباس) نوشته شود، خداوند او را روز قيامت به صورت خوك محشور مى‌كند».[3] 10. ابى بصير مى‌گويد: از امام باقر عليه السّلام درباره كار كردن براى حكام وقت سؤال كردم، امام فرمودند: «اى ابا محمد هرگز، حتى تيز نمودن قلم، از دنياى ايشان هيچ بهره‌اى به شما نمى‌رسد، مگر آن كه به دين شما به آن مقدار صدمه بزنند».[4] 11. داود بن زربى از يكى از دوستان امام سجاد عليه السّلام نقل مى‌كند كه مى‌گفت: در كوفه بودم كه امام صادق عليه السّلام داخل شهر حيره شد. نزد او رفتم و عرض كردم: فدايت شوم اگر با داود بن على يا ديگران صحبت مى‌كردى تا من هم مسؤلتى داشته باشم، چه مى‌شد؟ امام عليه السّلام فرمود: «من اين كار را نمى‌كنم» ... گفتم: فدايت شوم گمان مى‌كنم شما از ترس اين‌كه من ظلم و ستم كنم اين كار را دوست ندارى. عهد مى‌بندم كه همه همسرانم مطلقه شوند و همه غلامانم آزاد گردند و چه و چه ... اگر بر كسى ظلم يا ستمى كنم و عدالت پيشه نكنم ... امام سرشان را به طرف آسمان بلند نمودند و

[1] - همان، باب 45:« روايت سليمان الجعفرى؛ قال: قلت لأبي الحسن الرضا عليه السّلام: ما تقول في اعمال السلطان؟ فقال: يا سليمان! الدخول في أعمالهم و العون لهم و السعي في حوائجهم، عديل الكفر.

[2] - همان، باب 48:« الروايات المستفيضة عن الرضا عليه السّلام حين سألوه عن وجه الدخول في ولاية العهد، فأجاب: بأنّ‌التقية أو جبت ذلك».

[3] - همان، باب 42:« روايت ابن بنت الكاهلي؛ عن أبي عبد اللّه عليه السّلام: من سوّد اسمه في ديوان ولد عباس، حشره اللّه‌يوم القيامة خنزيرا».

[4] - همان:« صحيحة أبي بصير؛ سالت أبا جعفر عليه السّلام عن أعمالهم؟ فقال لي: يا أبا محمد! لا و لا مدّة فلم؛ إنّ أحدكم‌لا يصيب من دنياهم شيئا، إلّا أصابوا من دينه مثله».