كه فرمود: «همه خيرات در شمشير و زير سايه شمشير است و مردم را به راه نمى‌آورد مگر شمشير.»[1] و البته مراد از «سيف» در روايت، «قدرت» است كه شمشير همان تمثل قدرت است.

امير مؤمنان على عليه السّلام نيز در نامه‌اى به مالك اشتر، خطاب به مردم مصر مى‌فرمايد:

«اگر حاكم (مالك اشتر) گفت بمانيد، بمانيد و اگر گفت بيرون رويد، بيرون رويد (براى جنگ)»؛[2] يعنى اطاعت بدون قيد و شرط از رهبر و نايب امام بر امت اسلامى لازم است.

دو اصل مهمّ‌

با تفحص دقيق در آيات كريمه قرآنى و هم‌چنين روايات وارده از معصومين عليهم السّلام به دو اصل بسيار مهم كه از اصول لازم غير قابل انكار آيين الهى است مى‌رسيم، كه توجه محققان را به خود جلب مى‌كند:

اصل اول: اطاعت از طاغوتيان را نوعى عبوديت نسبت به آنان مى‌داند و امت خود را قاطعانه به سرپيچى از آنان دعوت مى‌كند.

اصل دوم: هرگونه عملى كه اعانت و كمك به آنان باشد، اگرچه ناخواسته انجام گيرد، ولى در ابقاى حكومت ظالمان مؤثر افتد، خلاف شرع قطعى و غير جايز است.

اكنون به توضيح اين دو اصل مى‌پردازيم:

اصل اوّل: اطاعت از طاغوت عبوديت است‌

ذائقه قرآن كريم و روايات اهل بيت با بيدادگرى‌هاى ظالمان در طور تاريخ سازگار نيست، و در قرآن كريم نيز آيات مكررى مردم را به سرپيچى از اطاعت آنان دعوت مى‌كند و اين مسئله به خوبى نشان مى‌دهد كه قيام عليه آنان و تشكيل دولت الهى و خدايى مطلوب است و مردم در صورت قدرت بر اين كار موظف به اجراى‌آنند و بايد

[1] - وسائل الشيعه، ج 11، باب 1، ابواب جهاد:« الخير كلّه فى السيف و تحت ظلل السيف و لا يقيم الناس الا السيف».

[2] - نهج البلاغه، نامه 53:« فان قال اقيموا، فاقيموا و ان قال فانفروا، فانفروا».