و برتر از انديشه را مخالف انديشه و عقل جلوه مى‌دهند و يا اين‌كه يار و مددكار عقل را دشمن غدّار آن معرفى مى‌كنند.

خلاصه بحث‌

خارج شدن از مرزهاى عملكرد عقل، برخلاف عقل، و تن دادن به نظام وحيانى و بهره‌مندى از شعور فوق بشرى، خود نشانه عقل و خرد مى‌باشد. كسى كه خود را در چهارچوب ادراكات عقلى محصور مى‌سازد و راه شعور وحيانى را به روى خود مى‌بندد، خويش را از رحمت الهى محروم نموده است. هم‌چنين بايد دانست كه تكيه بر فكر و عقل و ناديده انگاشتن نظام وحيانى و حقايق دينى به وسيله عقل، نوعى تهوّر خطرناك ذهنى است كه به انتحار و نابودى عقل منجر مى‌شود.