مى‌شوند؛ انسانى كه كرامت‌ها و مقامات او حتّى در تصوّر هم نمى‌گنجد، در حدّ روبوتى بى‌اختيار هم مورد توجه قرار نمى‌گيرد.

كارل مى‌گويد:

امروزه راجع به ويروس قوزك پنبه و كرم شبگرد تحقيق مى‌كنند، ولى نسل جوان را به مواد مخدّر و انواع موسيقى‌هاى مضّر و فيلم‌هاى مخرّب واگذار كرده‌اند.[1] در جنگ جهانى دوم دو ميليون تن بمب بر سر مردم ريخته شد. در ويتنام نود هزار تن فراورده شيمايى مصرف گرديد. دست نوشته‌هاى غرب‌شناسان گوياى رنجى است كه انسان از اين پيشرفت‌ها مى‌برد. بنابراين ادعاى حلّ معضلات بشر به وسيله عقل و ارائه زندگى غربى براى اثبات آن، مزاحى است كه بايد بر آن گريست.

امروزه دنيا آن چنان در بن‌بست فساد، قساوت، منفعت‌طلبى، خودخواهى و استبداد گرفتار شده كه فرصت هرگونه اصلاح اجتماعى را از دست داده است. آثار و بركات هدايت‌هاى وحيانى هم تحت الشعاع اين بن‌بست‌ها قرار گرفته و از آنها مصون نمانده‌اند. آيا چنين عقلى قدرت كرامت بخشيدن به انسان دارد. در كدامين برهه از تاريخ، فهم ناتوان بشرى توانسته سعادت را براى انسان به ارمغان بياورد. زندگى نمرودها، فرعون‌ها و ... كه انسان‌هاى بسيارى را فداى هواوهوس خود نموده‌اند برگى عبرت‌آفرين از اين انحراف مى‌باشد.

آنچه بشر امروز گرفتار آن است، ميراث انديشه‌هايى است كه هدايت‌هاى ارزشمند انبيا را ناديده گرفته و با بشرى خواندن ره‌آوردهاى آنان، خود را از آنها غنى و بى‌نياز ديده‌اند.[2] اين افكار ناتوان، خواسته و ناخواسته، لحظه‌اى هم جنبه وحيانى دين را نپذيرفته و هميشه راه سقوط را پى گرفته‌اند. اينان هرگز درك نكرده‌اند كه هيچ‌يك از انبيا از روى هواوهوس سخن نمى‌گويند و كلام آنان جز وحى الهى سرچشمه ديگرى ندارد.[3]

[1] - كارل، انسان موجود ناشناخته، ص 174.

[2] - انبيا( 21) آيه 3:\i« و اسرّوا النّجوى الّذين ظلموا هل هذا الّا بشر مثلكم».\E

شعراء( 26) آيه 154:\i« ما انت الّا بشر مثلنا».\E

هود( 11) آيه 27:\i« ما نريك الّا بشرا مثلنا».\E

[3] - نجم( 153) آيه 3 و 4:\i« و ما ينطق عن الهوى* ان هو الّا وحى يوحى».\E