دستمزد مادر براى شير دادن فرزند

سؤال: آيا آنچه با عنوان اجرت رضاع يا دستمزد مادران به ازاى شير دادن فرزند مطرح مى‌كنند توهين بزرگى به مادران و عواطف خالصانه آنها نيست؟

پاسخ: آنچه در فقه اسلامى با عنوان اجرت رضاع مطرح مى‌شود اگر به دقت مورد بررسى قرار گيرد تدبير زيبايى جهت حمايت از مادر و كودك است. اين حكم اسلامى در حقيقت بر اين مطلب تصريح دارد كه زن در ايامى كه كودك شيرخوارى دارد بايد مورد حمايت جدى تر قرار گيرد. بنابراين از آنجا كه زن در ايام شيردهى نيازمند تغذيه مناسب‌تر مى‌باشد، مرد ملزم است تا هزينه اين امر را بر عهده گيرد. آثار مثبت اين قانون آنگاه بهتر آشكار مى‌شود كه زن، فرزند شيرخوار دارد و رابطه همسرى او با شوهرش به واسطه طلاق قطع شده (و يا زن در عقد موقت بسر مى‌برد) و در نتيجه بر مرد واجب نيست كه نفقه زن را بپردازد و هزينه خوراك او را تأمين نمايد.

از جانب ديگر كودك نيز از آنجا كه هنوز غذاى مستقلى نمى‌خورد بر مرد واجب نيست با عنوان نفقه فرزند هزينه‌اى براى خوراك كودك اختصاص دهد، از جانبى ديگر زن در ايام شيردهى نيازمند نغذيه مناسب‌تر و كاملتر از ساير ايام است حال با قانون اجرت رضاع، زن از نظر مادى تا حدى تأمين شده و دغدغه تأمين خوراك خود را براى شيردهى به فرزند ندارد.

پر واضح است كه دريافت مبلغى در ايام شيردهى به هيچ وجه به معناى ارزش‌گذارى مادى براى عمل خالصانه مادر در شير دادن به فرزند نيست.