گزيده مطالب اين فصل‌

1. انسان موجودى است اجتماعى. عوامل مختلفى مانند لزوم به فعليت رسيدن استعدادها و توان بالقوه او در ابعاد مختلف مادى و معنوى ونيز آسيب پذيرى‌اش در برابر مشكلات زندگى، درگرايش او به تشكيل خانواده و حضورش در جامعه نقش ايفا مى‌كنند.

2. ساماندهى روابط گسترده و پيچيده اجتماعى نيازمند دو عنصر «قانون» و «قدرت» است.

3. هر نظام سياسى باتكيه بر «قدرت» نهادينه شده به وضع «قانون» مى‌پردازد و اجراى آن را نيز تضمين مى‌كند.

4. نظام حقوقى به مجموعه‌اى از قوانين و مقررّات گفته مى‌شود كه به صورتى منسجم با تكيه بر مبانى و منابع خاص و باتوجه به اهداف مشخص تنظيم شده، برروابط ميان اشخاص در جامعه‌اى معين حكومت مى‌كند.

5. ويژگى‌هاى لازم براى تحقق «نظام حقوقى» عبارت است از: وجود مبانى حقوقى، اصول كلى، جامعيّت، قابليت انطباق اصول كلى بر موارد خاص و مجموعه فراگير قوانين و مقررّات كه داراى ضمانت اجرايى است.