تدابير ويژه موقتى توسط دول عضو كه هدف آن تسريع در برقرارى مساوات بين زنان و مردان است نبايد «تبعيض» به صورتى كه در اين كنوانسيون تعريف شده است، تلقى گردد و بدون آنكه اين اقدامات منجر به حفظ معيارهاى نابرابر گردد پس از تحقق رفتار و فرصت‌هاى برابر، متوقف خواهد شد.

نقد فمينيسم‌

به طور خلاصه مى‌توان همه گرايشهاى فمنيستى و زن‌گرايانه را با وجود اختلافاتى كه در درون خود دارند در امور زير مشترك دانست:

1. انسان محورى و بى‌نيازى از هدايت وحيانى.

2. نفى مطلق حاكميت دين در شئون اجتماعى و سياسى.

3. مبارزه با پدرسالارى در خانواده و مرد سالارى در جامعه.

4. تلاش در جهت يكسان سازى و همسانى در حقوق.

مهم‌ترين ضعف فمينيسم ناديده انگاشتن تفاوتهاى طبيعى زن و مرد است. چگونه مى‌توان نقش مادرى و همسرى را با وجود حجم فراگير تبليغات براى گسيل داشتن زنان به عرصه‌هاى اجتماعى و خارج نمودن آنان از محيط خانه، حفظ نمود! حضور زن در عرصه‌هاى اجتماعى امرى پذيرفته است، ولى سخن در ميزان حضور، نوع فعاليت و مقدار فرصت زنان است. رهاورد فمينيسم در اين زمينه را مى‌توان به وضوح در سست شدن بنيان خانواده، افول مهر مادرى و حتى كاهش شديد قدرت تأثيرگذارى زن بر مرد در مشاركت‌هاى اجتماعى دانست.

زنان در حالى با شعار به ظاهر زيباى تساوى، محيط صميمى خانه را ترك كردند و از نقش‌