گزيده مطالب اين فصل‌

1. مالكيت خصوصى در اسلام در صورتى كه از طريق مشروع به دست آمده باشد، مورد پذيرش قرار گرفته است.

2. تحميل شغل و كار خاص بر انسان ممنوع است. آزادى انتخاب شغل در اسلام به رسميت شناخته شده است؛ مادام كه مشاغل با شأن و كرامت انسانى در تضاد نباشند.

3. كارآفرينى (حق اشتغال)، حق مردم و تكليف دولت است.

4. تأمين اجتماعى در همه ابعاد آن مورد تأكيد اسلام قرار گرفته و قبل از آنكه در اعلاميه‌هاى حقوق بشر مورد توجّه قرار گيرد، در صدر اسلام نسبت به آن توجه خاص وجود داشته است.

5. حق داشتن مسكن متناسب با شأن هر فرد، هم مبتنى بر آياتى است كه بر خلقت آسمانها و زمين براى انسانها دلالت مى‌كند و هم مقتضاى اصل عدالت (مبناى مهم حقوق) است.