7. امنيت اخلاقى‌

بعد ديگر امنيّت كه سوگمندانه در نظامهاى سياسى مورد بى‌مهرى قرار گرفته است امنيّت اخلاقى است. تأمين و تضمين چنين امنيّتى حق مردم و تكليف صاحبان قدرت است. اين حق مردم است كه اخلاق و معنويت در جامعه مورد تعرّض قرار نگيرد. توسعه و شكوفايى همه جانبه هنگامى ميسر خواهد بود كه حريم فضايل و ارزشهاى انسانى در جامعه حفظ گردد و هركس از اين جهت احساس امنيت و آرامش نمايد. در كنار آثار بسيار ارزنده اجتماعى، سياسى و فرهنگى رسانه‌هاى نوشتارى، شنيدارى و تصويرى، از توانمندى اين رسانه‌ها در تخريب اخلاق و معنويت نيز نبايد غافل بود. امروزه با توسعه امكانات رسانه‌اى نظير ماهواره‌ها، وِب سايت‌ها و وبلاگ‌ها، قدرت اطلاع‌رسانى و تأثيرگذارى خوب يا بد به صورت شگفت‌آورى افزايش يافته است. صاحبان وبلاگ‌ها از آنجا كه تقريباً قابل شناسايى نيستند، خود را در يك حريم امنيّتى مى‌بينند. به همين سبب ادبياتى كه در برخى از اينها به كار مى‌رود هيچ حدّ و مرز اخلاقى نمى‌شناسد. به جرأت مى‌توان گفت انسان مدرن در زمينه اخلاقى از هر زمان ديگر آسيب‌پذيرتر گشته و در معرض خطر است. ما همان‌گونه كه به بهداشت محيط زيست و بهداشت روانى اهميت مى‌دهيم و كاركرد دولتها را به اين زمينه‌ها توسعه داده‌ايم، ناگزيريم به بهداشت معنوى جامعه نيز بها دهيم. از نظر اسلام سالم‌سازى محيط اجتماعى به منظور رشد و تعالى، يكى از وظايف مقامات دولتى است. ما مطمئنيم كه غرب نيز به‌زودى به اين حقيقت خواهد رسيد.