ماندگار به جا مى‌گذارند حتى اگر بچه‌ها آنقدر كوچك باشند كه نتوانند اين تجربيات را به خاطر بياورند. از آن زمان حوزه‌هاى روانشناسى و رشد كودك به طور چشم‌گير رشد كرده‌اند و ما الآن مى‌دانيم كه اولين سال‌هاى زندگى تعيين كننده هستند و آنچه در سال‌هاى اوليه‌ى زندگى براى هركس رُخ مى‌دهد بر تمام زندگى او تأثير خواهد گذاشت.

وقتى من و همسرم تصميم گرفتيم برنامه‌ى پيش‌دبستانى خودمان را گسترش بدهيم و مهدكودك تمام وقت هم تأسيس كنيم، مثل همه در آن زمان خيال مى‌كرديم چيزى به اسم «مراقبت با كيفيت»[1] وجود دارد و مراقبت با كيفيت به نفع بچه‌هاست.

ما همه چيز را به نحو احسن برنامه‌ريزى كرديم و حقيقتاً معتقد بوديم خواهيم توانست نيازهاى بچه‌ها را تأمين كنيم.

استرس ناشى از يك روز طولانى‌

با وجود همه‌ى فعاليت‌هاى آموزشى و با وجود همه‌ى توجّهى كه به بچه‌ها مى‌كرديم، مى‌ديديم كه بچه‌ها هم‌چنان دلشان براى پدر و مادرشان تنگ مى‌شود و روز براى آنها خيلى طولانى مى‌گذشت.

بسيارى از كودكانى كه برنامه‌ى نصف روز داشتيم همراه ما بودند و حالا تمام روز را به مهدكودك مى‌آمدند. ما تأثير اين افزايش زمان را در بچه‌ها شاهد بوديم. هركدام به صورتى استرس خود را نشان مى‌دادند.

[1] -quality care ..