نگهدارى از كودكان خود را برعهده دارند و گهگاه نيازمند كمى استراحت هستند. وقتى تعداد كسانى كه حاضرند در بلند كردن بار اين مسئوليت يارى كنند كم مى‌شود، برخى والدين نااميد مى‌شوند و به مهدكودك‌ها پناه مى‌برند.

خانه به عنوان يك پايگاه اجتماعى‌

يكى ديگر از عواملى كه بر انزواى والدين در دهه‌هاى اخير [1980] افزوده، دگرديسى نواده‌هاى آمريكايى است. در گذشته، خصوصاً زمانى كه كشاورزى در اين كشور رايج بود، خانه تنها محلّ زندگى خانواده نبود بلكه يك پايگاه اجتماعى و اقتصادى هم به حساب مى‌آمد. از خانه‌ها چيزهاى ارزشمندى توليد مى‌شد. ملاقات‌هاى جالبى بين مردم صورت مى‌گرفت و فعاليت‌هاى اجتماعى در آنجا انجام مى‌شد. بيشتر خانه‌ها از صبح تا شب پر از آدم بود. مردان و زنان غالباً در كنار همديگر و در كنار فرزندان خود به كار و تلاش مشغول بودند.

كارهاى مربوط به خانه و كار [بيرونى‌] سازگارى زيادى با هم داشتند. فرزندان مانع پيشرفت [اقتصادى‌] و زندگى اجتماعى محسوب نمى‌شدند.

اما امروزه، خانه، مراكز اجتماعى و محل كار به شدت از هم جدا شده‌اند و دور از همديگر قرار گرفته‌اند. در حومه شهرها، خانه به طور معمول به مردابى بى‌روح تبديل شده با فاصله بسيار از محل كار و به ندرت كارآيى آن فراتر از يك خوابگاه است. بيشتر فعاليت‌هاى سازنده‌اى كه‌