خبرى تلويزيونى، مستندها و برنامه‌هاى عمومى به سود كسانى تنظيم شده كه خواهان سرمايه‌گذارى و دخالت دولت در امر مراقبت از كودكان هستند. در اين شرايط شنيدن نظرات ديگر هم بسيار مهم است.

لازم است يك سرى از واژه‌ها را از لحاظ معنا بررسى كنيم. آيا موضوع مورد بحث، مراقبت از كودك است؟ يا منظور حمايت از پرستارى كودك يا مراقبت كودكان پيش‌دبستانى و حتى نوزادان توسط افراد غير از والدين خودشان است؟ يا اينكه منظور ما صرفاً سرمايه‌گذارى دولتى و ساماندهى پرستارى كودك سازمانى است يعنى همان گزينه‌اى كه تنها حدود 10% والدين آن را به اختيار خود انتخاب مى‌كنند.

بررسى مسأله مراقبت از كودك توسط مادر[1] و مراقبت از او توسط ديگران‌[2] از زاويه ديد كودك حائز اهميت است.

پرسشى كه مطرح مى‌شود اين نيست كه «آيا جاى مادر در خانه است؟» بلكه سؤال اين است: «آيا جاى كودك در خانه است؟» بايد سؤالاتى از اين قبيل بپرسيم: آيا كودكان از اينكه در طول روز توسط افرادى غير از والدين خود نگهدارى شوند، احساس رضايت مى‌كنند و تحقيقات جديد درباره مفيد يا مضر بودن اين نوع مراقبت‌ها براى كودكان چه مى‌گويد؟

آيا خوب است سرمايه‌گذارى بر روى طرح گسترده‌اى را عهده‌دار شويم كه زيان‌هاى بلند مدتى را بر نسل بعدى تحميل مى‌كند؟

مسأله مراقبت از كودك مى‌بايست با در نظر گرفتن گرايش‌هاى‌

[1] -Mother care .

[2] -other care ..