زمينه مسائل جسمى- روانى‌[1]، آثار فيزيكى و جسمى- روانى مراقبت از كودك توسط افرادى غير از مادر در سالهاى اوليه زندگى را با دقت مطالعه كرده‌اند. رابطه مادر- نوزاد اكنون به عنوان يك «سيستم تنظيم كننده»[2] شناخته شده است.

«گريم تيلر»[3] روانكاو بيمارستان «مونت سينايى»[4] در تورنتوى كانادا در سال 1987 در كتاب مهم خود با عنوان «طب جسمى- روانى و روانكاوى معاصر»[5] مى‌نويسد: «محققان در زمينه نوزادان، اكنون رابطه مادر- نوزاد را به عنوان يك سيستم دو سويه و داراى تأثير قلمداد تصور مى‌كنند كه رفتار و فيزيولوژى نوزاد را از بدو تولد ساماندهى و تنظيم مى‌كند.»

تيلر شرح مى‌دهد كه «گرچه اين سيستم تنظيم كننده ابتدا از سطح سازماندهى بيولوژيكى- عصبى- فيزيولوژيكى- رفتارى شروع مى‌شود، به تدريج به سطح روانى حركت مى‌كند. و اين در حالى صورت مى‌گيرد كه ذهن نوزاد توانايى تشكيل نمادها، تفكر و استفاده از زبان را پيدا مى‌كند ...» اين سيستم تنظيم‌كننده ايجاد «مكانيزم‌هاى خود تنظيمى»[6] را تسهيل مى‌كند.

تيلر بيان مى‌كند: در رابطه مادر- نوزاد فرايندهاى تنظيم كننده پنهان زيادى وجود دارند. او به طور روشمند مكانيزم‌هاى تغذيه‌اى، لامسه‌اى، حرارتى‌[7] و

[1] -psychosomatic .

[2] -"regulatory system "

[3] -Graeme Taylor .

[4] -Mt .Sinai Hospital .

[5]

. Pychosomatic medicine and contemporary Psychoanalysis.

[6] -self -regulatory mechanisms .

[7] -thermal ..