موقعيت ناآشنا

تا اينجا نظريه دلبستگى را بررسى كرديم. چگونه مى‌توان تشخيص داد كه يك رابطه دلبستگى از نوع ايمن است يا نا ايمن؟ تا اين زمان [دهه 1980] بيشتر تحقيقات در حوزه دلبستگى بر نوزادان و كودكان متمركز بود. روش اصلى اندازه‌گيرى ميزان دلبستگى يك نوزاد با مادر يا پدرش يك تجربه آزمايشگاهى است به نام «موقعيت نا آشنا».[1]

اين آزمايش در اواخر دهه 1960 توسط خانم مرى اينزوُرث‌[2] انجام شد. اين آزمايش سه بخش هشت دقيقه‌اى دارد كه مادر، نوزاد و يك غريبه در شرايط آزمايشگاهى آن حضور دارند.

مهم‌ترين قسمت آزمايش مربوط به دو بخشى است كه در آن مادر مجدداً پيش نوزاد خود باز مى‌گردد. او يك بار نوزاد را با يك غريبه تنها مى‌گذارد و بار دوّم هيچ كس در كنار نوزاد نمى‌ماند. اين شرايط براى بيشتر نوزادان ناآشناست.

وقتى مادران نوزادان خود را براى مدت كوتاهى ترك مى‌كنند و سپس پيش آنها باز مى‌گردند، نوزادان چه مى‌كنند؟ يادتان باشد نوزاد نمى‌داند مادر بيرون در ايستاده است. بعضى از نوزادان كمى عصبانى مى‌شوند و بقيه گويا متوجه [غيبت مادر] نمى‌شوند. پس از گذراندن سه روز در دانشگاه ويرجينيا[3] و تماشاى فيلم‌هاى ضبط شده از اين آزمايش، بايد بگويم كه اين‌

[1] -The "Strange Situation ".

[2] -Mary Ainsworth .

[3] -Virginia University ..