تن و جامه خود را با گميز آميخته با خاكستر و آب در كنار 9 گودال بشويد، بعد تا 9 شب بدين منوال تنها مى‌ماند. بعد از آن تن و جامه خويش را با ادرار گاو و آب مى‌شويد تا پاك شود»[1].

6- 3. منع دفن مردگان؛ در آيين زرتشتى خاك و آتش پاك و مقدسند و به همين دليل از سوزاندن و دفن مردگان جلوگيرى مى‌شود[2] و جسد مرده را در دخمه يا بالاى بلندى بايد گذاشت تا خوراك حيوانات و پرندگان شود[3] و كيفر كسى كه مرده‌اى را در زمين دفن كند و يك سال در زمين بماند دو هزار تازيانه است‌[4] و اگر دو سال بماند هرگز حتى با توبه يا جريمه و كفاره تطهير نمى‌شود.[5]

هفت. پيشگويى‌هاى غيرواقع‌

براساس «هزاره‌گرايى زرتشتى»[6] انتظار ظهور سه منجى از نسل زرتشت مطرح است كه يكى پس از ديگرى جهان را پر از عدل و داد خواهند كرد:

الف. هوشيدر، 1000 سال پس از زردشت.

ب. هوشيدرماه، 2000 سال پس از زرتشت.

[1] - همان، ق: رسول رضوى، بازكاوى تاريخ و آموزه‌هاى زرتشت

[2] - بنگريد:

الف. فرهنگ اديان جهان، ص 286.

ب. محمد معين، مزديسنا و ادب پارسى، ص 53 و 54.

ج. شهيد مطهرى، مجموعه آثار، ج 14، ص 198 و 199

[3] - ونديداد، فرگرد هشتم، بند 45- 44؛ اين مسأله بيش از نيم قرن است كه توسط دولت‌هاى ايران و هند به‌جهت حفظ بهداشت عمومى ممنوع شده است

[4] - همان، فرگرد هشتم، بند 25

[5] - همان، 3/ 39 ق: رسول رضوى، بازكاوى تاريخ و آموزه‌هاى آيين زرتشت

[6] -zoroastrianM illennialism .