كاركردهاى معرفتى‌

دين يكى از مهمترين منابع معرفت آموز و آگاهى آفرين است.

حاجت انسان به دين در كنار عقل و به تعبير ديگر خدمات معرفتى دين به انسان، سويه‌هاى مختلفى دارد.

در نگاه كلى بخشى از خدمات دين در اين عرصه عبارت است از:

1. ارائه آموزه‌هاى فرا عقلى، يعنى امورى كه عقل به تنهايى قادر به كشف و درك آنها نيست، اما اگر از منبعى ديگر مانند وحى آسمانى در اختيارش قرار گيرد براى آن قابل قبول و پذيرش مى‌باشد.

2. بهنگام و آسان‌ياب سازى حقايق دشوار و ديرياب: پاره‌اى از حقايق يا زمانى در تور تجربه بشر مى‌افتد كه كار از كارگذشته و يا تنها افراد خاصى و نادرى به آن‌ها دست يافته و اكثر انسان‌ها از دسترسى به آن و سعادت وابسته به آن محروم مى‌مانند. از جمله خدمات انبياى الهى اين است كه اين گونه آگاهى‌ها را بهنگام، آسان و رايگان در اختيار بشر مى‌گذارند.[1]

در نگاهى ديگر فرآورده‌هاى معرفتى دين را مى‌توان در دو عرصه مورد بررسى قرارداد:

1. پاسخ به پرسش‌هاى بنيادين؛

همه انسان‌هاى هشيار پرسش‌هايى اساسى در باب راز وجود خود و جهان دارند.[2]

اين كه جهان و انسان چرا و چگونه به وجود آمده‌اند؟ به كجا مى‌روند؟

جايگاه انسان در نظام هستى و نقش او در سر نوشت خود چيست و ...

[1] - جهت آگاهى بيشتر: حميدرضا شاكرين، دين شناسى، ص 17- 20، قم: معارف، 1387

[2] - جهت آگاهى بيشتر: حميد رضا شاكرين، همان، ص 21- 25