3- 1. كلام الهى؛

قرآن مجيد كتابى است كه تماماً از سوى خداوند، بر پيامبر صلى الله عليه و آله نازل شده و تمام الفاظ و كلمات به كار رفته در آن، عيناً كلام الهى است. به ديگر سخن، اسلام تنها دينى است كه مستقيماً كلام خدا را در دسترس بشر قرار مى‌دهد و انسان را با سخن او آشنا مى‌سازد؛ در حالى كه ديگر اديان، از چنين امر مهمى تهى بوده و حتى ادعاى آن را ندارند.

دكتر موريس بوكاى مى‌نويسد: «فرق اساسى ديگر ميان مسيحيت و اسلام در مورد كتاب‌هاى مقدس اين است كه مسيحيت متنى ندارد كه از طريق وحى نازل شده و تثبيت گرديده باشد؛ اما اسلام قرآن را دارد كه با ضابطه بالا مى‌خواند.

قرآن بيان و گزاره وحيانى است كه از طريق جبرئيل به محمد صلى الله عليه و آله رسيده است. بر خلاف اسلام، اصول مذهبى مبتنى بر وحى در مسيحيت، بر پايه گواهى‌هاى متعدد و غيرمستقيم افراد انسانى استوار است و برخلاف تصور بسيارى از مسيحيان، هيچ‌گونه قولى در دست نيست كه واسطه نقل آن، يك شاهد عينى زندگانى عيسى عليه السلام باشد.[1]

توماس ميشل مى‌نويسد: بر خلاف قرآن، كتاب مقدس مجموعه‌اى بين 66 تا 73 كتاب است كه در طول 1500 سال تأليف شده و شمار بزرگى از مؤلفان كه تاريخ نام بسيارى از آنها را فراموش كرده براى تهيه آن به عمليات پيچيده‌اى پرداخته‌اند.

او بر آن است كه نويسندگان كتاب‌هاى مقدس، معصوم نبوده و دچار محدوديت‌هاى علمى و تنگناهاى زبانى بوده و به رنگ زمان خود

[1] - موريس بوكاى، مقايسه‌اى ميان تورات، انجيل، قرآن وعلم، ترجمه: مهندس ذبيح‌اللَّه دبير، ص 8، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامى، چاپ هشتم، 1380