فيثاغورس‌[1] (495- 570 ق. م)

زندگى فيثاغورس‌

فيثاغورس در قرن ششم قبل از ميلاد تولد يافته و از معاريف حكماى قديم است.[2] مى‌گويند عالمى است كه هم افكار اجتماعى داشته و هم افكار فلسفى و هم انديشه‌هاى عرفانى. در ضمن افكار سياسى هم داشته. مثلا مى‌گويد: مال و ثروت به همه مردم تعلق دارد. علاوه بر اين موسيقيدان بزرگى هم بوده، يعنى مخترع بعضى از الحان بوده‌است.[3] در بين محققين راجع به فوق‌العادگى اين‌مرد اتفاق‌نظرى هست، كه هم قدما او را شخص فوق‌العاده‌اى مى‌دانند، از قبيل شهرستانى و هم امروزيها از او خيلى به بزرگى يادكرده‌اند. تاريخ فلسفه راسل هم خيلى از او تجليل مى‌كند و او را از بزرگترين شخصيتهاى جهان به‌شمار مى‌آورد.[4]

مسلّم است كه افكارش بيشتر جنبه عرفانى و بلكه جنبه دينى و مذهبى داشته و در زمان خودش مثل يك پيامبر اتبّاعى داشته است. اين احتمال هم مى‌رود كه او پيغمبر بوده باشد.

حتى كرامات و معجزاتى به او نسبت داده‌اند و حتى از ارسطو نقل مى‌كنند كه با نظر تاييد، كراماتى از فيثاغورس نقل مى‌كند و در مقام توجيه آنها بر آمده است. حالا اينها را به صورت صددرصد نمى‌شود گفت و ما به صورت احتمال بيان كرديم.[5]

[1]1 .Pythagoras .

[2] - مجموعه آثار، ج 6، ص 94.

[3] - همان، ج 7، ص 512.

[4] - همان، ص 524.

[5] - همان، صص 511 و 512.