نيازهاى زيستى و ماديات و آسايش خاطر نسبت به كسب روزى و تأمين معاش سخن گفتند كه اينها همه روى عبادت و فراغت بيشتر براى عبادت تأثير مى‌گذارد. حال شايد منظور امام از تسهيل و آسان‌ترشدن راه‌هاى رسيدن به خشودى خدا همين باشد. زيرا اگر انسان از نظر مادى فقير و تنگدست و محتاج باشد بسيار مشكل است كه به امور عبادى خود نيز همت گمارد و از طرق حرام و بيراهه به كسب روزى نپردازد.

4. نظم در اعمال: شايد منظور امام سجاد (ع) از تحسين عمل در تمام حالات اين باشد كه انسان در تمام حالات اعم از خوشحالى و غم و اندوه و خشم و رنج و فقر و توانگرى و ... از برنامه اعتدالى و متوسط خود منحرف نشود، مثلًا يك معلم گاهى به دليل ناراحتى‌هاى خانوادگى يا كمبودهاى مالى، سر كلاس كه مى‌آيد تمام عقده‌هاى خود را بر سر بچه‌ها و شاگردان مى‌ريزد و يا پدر در خانواده نيز به همين نحو چنين مى‌كند. مهم و هنر آنست كه انسان در تمام حالات آن برنامه منظم و معتدلى كه داشته به هم نخورد. مثلٌا در مورد امام خمينى قدس‌سره مى‌نويسند كه ايشان حتى در سخت‌ترين وضعيت، نماز شب خود را ترك نكرده‌اند.

شايد هم منظور از حُسن عمل در زمانها و احوالات مختلف اين باشد كه انسان اعمال خود را نسبت به شرايط و مقتضيات زمان و مكان تنظيم كند. مثلًا در زمان جنگ، عمل خوب و صالح به جبهه رفتن است و در زمان صلح، عمل خوب و نيك براى متعلم درس خواندن و براى معلم درس دادن و براى استاد تحقيق كردن و ... مى‌باشد.