از سوى امت متوجه آنان خواهد شد اشاره دارد و فعلا مجال تتبع و استقصاى آن نيست.

به هر حال، شواهد زيادى موجود است كه پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله اهتمام زيادى داشت تا مبانى و اصولى را كه براى تشكيل بينش اعتقادى و سياسى صحيح و كامل در قبال نقش آينده حسنين عليهما السّلام لازم و ضرورى است و از طرفى بيانگر ضمانت‌هاى كافى و دژ محكم و نفوذناپذيرى براى وجدان امت اسلامى در قبال هر گونه تحريف و تفسير باشد، كاملا بيان و روشن كند؛ شواهد آن قدر زياد است كه فعلا مجال استقصاى آن‌ها نيست.

علاوه بر مطالبى كه بيان شد، بر امور زير تأكيد مى‌كنيم:

1. عاطفه پيامبر بيانگر موضع اوست‌

امام حسن عليه السّلام محبوب‌ترين مردم نزد رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله بود[1]؛ محبّت حضرت نسبت به امام حسن و برادرش امام حسين عليهما السّلام به حدى بود كه خطبه خود را در مسجد قطع كرد و از منبر فرود آمد تا آن دو را در آغوش گرم خود بگيرد.

علاوه بر احاديث و اخبارى كه در اين باره گذشت، روايات ديگرى نيز وارد شده كه در مباحث آتى خواهيم آورد؛ بايد بگوييم كه استقصاى تمام آن‌ها در اين فرصت كوتاه ممكن نيست.

همه مى‌دانند كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله در موضع‌گيرى‌ها و تمام كارهايى كه انجام مى‌داد و يا از انجام دادن آن‌ها اجتناب مى‌ورزيد، بر اساس منافع شخصى و خواسته‌هاى نفسانى يا تحت تأثير احساسات و عواطف گام برنمى‌داشت، بلكه با تمام وجود و عواطف و احساسات و جميع افكار و نيروها و امكانات خود، فانى‌

[1] - نسب قريش، ص 25- 33.