مقدمه مترجم‌

سيره‌نويسان و تاريخ‌نگاران معمولا در كتاب‌هاى خود به نقل حوادث و تاريخ وقايع و زندگى بزرگان و اقوام بسنده كرده‌اند و كمتر مايل بودند به تجزيه و تحليل آن بپردازند، و به جرأت مى‌توان گفت كه اصولا به اين مسأله توجّهى نداشته‌اند، مگر عده‌اى انگشت شمار كه در لابه‌لاى بحث‌هاى خويش گاه‌وبيگاه بدان پرداخته و از بعد ديگرى به مسأله نگريسته‌اند.

مشهور آن است كه اولين سيره رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله را محمّد بن اسحاق (م 150 ه. ق.) از نسل سوم تدوين كنندگان مغازى و سير در مدينه، نوشت و پس از او عبد الملك بن هشام (م 213 يا 218 ه. ق.) با حذف‌ها و زيادت‌هايى آن را تهذيب كرد. وى در كتاب خود تنها به ذكر وقايع و حوادث اكتفا كرد؛ سيره‌نويسان بعدى هم همين راه را ادامه دادند و بر مطالب وى چيزهايى اضافه كردند. آنچه مسلّم است اين كه كمتر به تجزيه و تحليل محتوا و بررسى وقايع پرداختند و اصولا ميل نداشتند تحقيق كنند كه چرا فلان واقعه رخ داد و چرا فلان حادثه به وقوع پيوست، و يا چه علل و اسبابى باعث گرديد تا فلان خاندان روى كار آيد، و يا چه عواملى موجب شد تا فلان سلسله‌