كسى را روا نيست كه در كوچههاى تنگ بنشيند يا مصطبه دكان خود را از
پايههاى سقف بازار به گذرگاه بيرون كند، زيرا اين كار تجاوز است و راه را بر
رهگذران تنگ مىكند. پس بر محتسب است كه از اين عمل بازدارد تا به مردم زيانى
نرسد. و همچنين است بيرون آوردن فاصلهها[1]
و تعبيه روزنهها و نصب دكه در راههاى تنگ كه منع از آنها واجب است. اما اگر
دكهاى يا درختى را بر در خانه بنشانند به گفته برخى از اصحاب شافعى رواست، بشرط
آنكه رهگذر را زيانى نرساند، و حتى گفتهاند: اگر دورتر از در خانه هم باشد جايز
است و قاضى حسين بر همين عقيده است، ولى شيخ ابو محمد جوينى درختكارى در راه
(شارع) و نصب دكه بزرگ را به هيچرو روا نمىداند، چه راه تنگ باشد چه فراخ، زيرا
اين امر سبب مىشود كه مردم شبها به همديگر برخورند و نيز موجب ازدحام گلههاى
ستوران مىگردد و
[1]- متن: فواصل، در نسخه بدل قرابيد؟؟؟ آمده كه
مىتوان آن را قراميد خواند به معنى آجرها.