اگر بنايان از تخته‌هايى كه به عنوان پايه و ستون‌[1] اجاره گرفته مى‌شود چيزى قطع كنند بايد خسارت آن را بپردازند، و محتسب علاوه بر اعتذار بايد تأديبشان كند.

كارگرانى كه معروف به «رقاص»[2] هستند بايد تنبان‌[3] پوشند تا هنگامى كه به بالا و پايين در حركت‌اند شرم آنان پوشيده ماند.

چوب‌بران بايد براى بريدن هر قطعه چوب سه تن با يكديگر يارى كنند: يكى منشار را تيز كند و دو تن ديگر به نوبت به بريدن مشغول شوند و به تناوب يكى از آنها بياسايد.

محتسب بايد بنايان را به خدا سوگند دهد كه از گچ‌فروشان رشوه و هديه نگيرند تا گچ ناپخته و بد را بپذيرند و در نتيجه به كارفرما ضرر زنند! نشانه پختگى گچ اين است كه در كوره پيش از كوبيدن زرد مى‌نمايد و چون با آب بياميزند و به كار برند زود خشك مى‌شود.

و ساروج‌فروشان نبايد جز ساروج «طوابقى» ساروج ديگرى به مردم فروشند و نبايد مواد ديگر در آن بياميزند و بايد به وزن بفروشند، و يك قنطار ساروج 140 رطل است.

سفيدكاران نيز به هنگام سفيد كردن جايى ساروج را به اندازه به گچ سفيد بياميزند تا به آسانى به ديوار ماليده شود و گچ از ديوار نيفتد، و بايد گچ سفيد را بيازمايند تا نفع كارفرما حفظ شود.

اما نجارانى كه آهن مسمار در مى‌سازند، محتسب بايد مردى ديندار و كاردان بر آنان بگمارد، زيرا كارى بس مهم است و حفظ اموال و صيانت‌

[1]- آيا مراد داربست است؟

[2]- متن: المعروفين بالرقاصين، و ظاهرا مراد ناوه‌كش‌ها و كارگرانى هستند كه در عمارت بالا و پايين مى‌روند.

[3]- متن: لباس التبايين، و تبايين ظاهرا جمع تبان است كه معرب تنبان فارسى است.