نارواست كه در مسجد جامع و جز آن در يك زمان چند تن اذان دهند، زيرا
هنگامى كه حاضران مسجد همه شنيده باشند و آواز اذان هم از مسجد به بيرون نرود تا
مردمى كه بيرون هستند بشنوند چه فايده خواهد داشت. همه اين امور ناروا و مخالف سنت
صحابه و گذشتگان است.
خواندن قرآن
محتسب فرمان دهد كه اهل قرآن قرآن بخوانند، اما از تلحين (آوازخوانى)
و قرائت آن چون آوازهاى غنايى و اشعار بازدارد، زيرا مخالف شرع است.
پيغمبر گرامى فرمود: «قرآن را با لحنهاى عرب بخوانيد نه با آوازهاى
اهل عشق و اهل كتاب (يهود و نصارى). پس از من مردمى خواهند آمد كه قرآن را همچون
آوازخوانان و نوحهگران مىخوانند و سخن خدا از حنجرههايشان نخواهد گذشت اما
خودشان و شنوندگانى كه قرائت آنان را خوش مىدارند فريب مىخورند»[1].
[1]- قال( ص):« اقرؤوا القرآن بلحون العرب و
اصواتها و اياكم و لحون اهل العشق و لحون اهل الكتابين، و سيجىء بعدى قوم يرجعون
القرآن ترجيع الغناء و النوح، لا يجاوز حناجرهم، مفتونة قلوبهم و قلوب الذين
يعجبهم شأنهم».