بزرگ بزند و هرگاه قايم نباشد به عكس عمل كند. اما در تراشيدن
سم زيادهروى نكند، زيرا ستور اعمش[1] مىشود. و ميخ را سست نزند
زيرا نعل مىجنبد و سنگريزه و ريگ در زير آن داخل مىشود و سم را از اندرون
مىسايد[2]، و بر سم محكم نكوبد تا موجب
از كار افتادن ستور نشود. و بدان كه نعل چسبيده سم را نگاه مىدارد و نعل نرم
ميخهاى استوار را ثابتتر مىكند و ميخ بلند بهتر از ستبر است.
بيطار بايد به بيمارى ستور و آسيبهايى كه به آنها مىرسد و مردم به
هنگام اختلاف درباره ستور، نزد او مىآيند آشنا باشد. يكى از حكيمان در كتاب بيطرة
(دامپزشكى) انواع بيمارىهاى ستور را 320 نوع گفته است و ما چند نوع از مشهورترين
آنها را مىگوييم: از آن جمله است: خناق رطب، خناق خشك، جنون، فساد دماغ، سردرد،
آماس شكم، آماس، نوعى بيمارى دل (مرة الهائجه)، خشام (افتادن غضروفهاى بن بينى)،
درد كبد، درد دل، كرم شكم، درد شكم (مغل)[3]،
مغص[4]، ريح سوس[5]، قضاع[6]،
صدام[7]، سرفه
سرد، سرفه گرم، خونريزى از دبر و نره، درد مفاصل، رهصه[8]،
پيدايش آب گرم در چشم و سوراخهاى بينى، سستى
[1]- اعمش آنكه چشمش ضعيف شود و آب از آن جارى
گردد( اقرب الموارد).
[2]- متن: ترهص الدابة. يعنى ستور را بيمارى رهصه
عارض مىشود و آن سنگينى است كه در اندرون سم اسب روى مىدهد.
[3]- متن: مغل است، و آن درد شكم ستور است به سبب
علف يا خاك خوردن.
[4]- مغص دردى است در شكم كه بيشتر در رودههاى
باريك روى مىدهد.