شايسته است كه رفوگران سوگند خورند كه براى گازران و آرد فروشان جامه
خز و جز آن را رفو نكنند مگر آنكه در حضور صاحب جامه باشد. و نيز مطرّز (آنكه جامه
را به نقش و نگار بيارايد مانند قلابدوز) و رقّام (آنكه جامه را به خطوط و
نشانهها بيارايد) نقش و نگار جامههايى را كه گازر يا آردفروش نزد او مىآورد از
جامهاى به ديگرى نقل نكند، چنانكه برخى از ايشان چنين تقلبى را درباره جامههاى
مردم روا مىدارند.
محتسب بايد مراقبت كند كه گازران پارچههاى مردم را ندزدند و خود يا
كارگرانشان آنها را نپوشند و به رهن ندهند و بر هر پارچهاى نام صاحبش را بنويسند
تا پارچهها به هم مخلوط نشود.
كلاهدوزان
اما كلاهدوزان بايد كلاه را از پارچههاى تازه حرير يا كتان بسازند
نه پارچههاى كهنه رنگ كرده. چنانكه برخى از آنان به پارچههاى كهنه نشاسته و صمغ
مىزنند و تدليس مىكنند. پس بر محتسب است كه مرتكبان را ادب كند و بازدارد.